راهنمای رسم الگو با روش متریک
متد متریک یکی از روش‌های استاندارد و دقیق در الگوسازی لباس است که بر اساس اندازه‌گیری‌های بدن و استفاده از فرمول‌های ریاضی برای ترسیم الگو طراحی شده است. این روش به دلیل ساختار منظم و دقت بالایی که دارد، در بسیاری از مدارس مد و فشن تدریس می‌شود و به‌ویژه برای خیاطان حرفه‌ای و تولید انبوه لباس مناسب است.
البته که مطالب و فایل های ویدئویی مرتبط با الگوسازی، طراحی لباس، مدلینگ و.. را میتوانید در خانه مد نظری mnazari.com مشاهده کنید.
ویژگی‌های متد متریک
1. استفاده از سانتی‌متر به‌عنوان واحد اصلی اندازه‌گیری:
برخلاف برخی متدها که از اینچ یا دیگر واحدهای اندازه‌گیری استفاده می‌کنند، در متد متریک تمام اندازه‌ها بر حسب سانتی‌متر (cm) ثبت و محاسبه می‌شوند.
راهنمای رسم الگو با روش متریک
2. تقسیم بدن به بخش‌های استاندارد:
در این روش، بدن به قسمت‌های مختلفی مانند بالاتنه، پایین‌تنه، شانه‌ها، دور سینه، دور کمر، دور باسن و غیره تقسیم می‌شود تا الگوی هر بخش به‌طور جداگانه طراحی شود.
3. فرمول‌بندی دقیق برای هر نوع لباس:
در متد متریک برای طراحی هر نوع لباس (مانند بلوز، دامن، شلوار، کت و غیره) فرمول‌های استانداردی وجود دارد که به کمک آن‌ها می‌توان الگو را متناسب با سایز بدن فرد رسم کرد.
4. دقت بالا و کاهش خطای برش و دوخت:
به دلیل محاسبات دقیق و استفاده از اندازه‌گیری‌های استاندارد، این روش خطای دوخت را به حداقل می‌رساند و باعث می‌شود لباس پس از دوخت کاملاً اندازه بدن باشد.
مراحل الگوسازی به روش متریک
۱. اندازه‌گیری بدن
قبل از شروع الگوسازی، اندازه‌های دقیق بدن فرد گرفته می‌شود. برخی از اندازه‌های مهم عبارت‌اند از:
دور سینه
دور کمر
دور باسن
قد بالاتنه
قد دامن یا شلوار
طول سرشانه
دور بازو
۲. رسم الگوی پایه
پس از اندازه‌گیری، الگوی اولیه (Basic Block) رسم می‌شود. این الگو شامل بخش‌های اساسی مانند خط سرشانه، خط گردن، خط سینه، خط کمر و خط باسن است.
۳. اعمال تغییرات بر اساس طراحی لباس
پس از تهیه الگوی پایه، طراح می‌تواند تغییرات موردنظر را اعمال کند تا مدل لباس نهایی ایجاد شود. مثلاً می‌توان حجم لباس را افزایش داد، پنس‌ها را جابه‌جا کرد یا یقه و آستین را تغییر داد.
۴. اصلاح و کنترل الگو
در این مرحله، الگو بررسی شده و در صورت نیاز اصلاحاتی مانند تنظیم حلقه آستین، بررسی اندازه‌های طولی و عرضی و تطابق الگو با مدل موردنظر انجام می‌شود.
۵. برش پارچه و دوخت نمونه اولیه (ماکت یا موسلین)
قبل از دوخت نهایی، معمولاً یک نمونه اولیه از پارچه ارزان‌قیمت (مانند موسلین) دوخته می‌شود تا اشکالات احتمالی برطرف شوند.
۶. دوخت نهایی و فینیشینگ
پس از تأیید نمونه اولیه، پارچه اصلی برش خورده و لباس نهایی دوخته می‌شود.
مزایای متد متریک در الگوسازی لباس
.دقت بالا و کاهش خطای اندازه‌گیری و برش
.امکان استفاده برای تولید انبوه و دوخت سفارشی
.ساختار استاندارد و قابل‌فهم برای مبتدیان و حرفه‌ای‌ها
.امکان طراحی انواع لباس از جمله لباس‌های رسمی، روزمره و مجلسی
معایب متد متریک
.نیاز به یادگیری دقیق فرمول‌ها و قواعد ریاضی
.ممکن است برای مدل‌های فانتزی و خاص نیاز به اصلاحات بیشتری داشته باشد
.نسبت به روش دراپینگ (Draping) زمان‌برتر است
نتیجه‌گیری
متد متریک یک روش استاندارد و دقیق برای الگوسازی لباس است که برای دوخت‌های صنعتی و سفارشی مناسب است. این روش به دلیل استفاده از فرمول‌های ثابت و اندازه‌گیری‌های دقیق، به یکی از پرکاربردترین متدها در طراحی لباس تبدیل شده است. اگر قصد ورود به دنیای الگوسازی حرفه‌ای را داری، یادگیری این متد می‌تواند پایه‌ای قوی برای طراحی و دوخت لباس باشد.
منتظر نظراتتان در بخش نظرات هستم.
